Spotkania

[Jan Stanisław Kiczor]

Spotkania

Przy moim stole często siadają pospołu
Ci, których poznawałem przez minione lata,
Zwykli, przeciętni ludzie, niegodni cokołów,
Których czas się osiedlił w zielonych zaświatach

Los ich splótł z moim losem życiową podnietę,
Znajomi, przyjaciele, poznani przed laty,
Lub ten żebrak, co śpiewał ochrypłym falsetem,
Zanim przeszedł w krainę, tak jak on, garbatych,

Te same opowieści, w których cisza ziewa,
Zatroskane pytania, jak dziś mi się wiedzie,
Czasem milknę skupiony, bo przecież polewam.
Pijemy powolutku, przegryzając śledziem.

Coraz gości przybywa i ciaśniej przy stole,
Powitania, wspomnienia o chwilach za krótkich,
Jakiś skurcz się pojawia, zapomniany kolec,
I tylko coraz więcej trzeba wypić wódki.

.