Forum literackie Ogród Ciszy

Ach Ty, wspaniała, piękna Kobieto,
z żebra Adama skarbie stworzony,
myśli królowo, życia podnieto,
wzór ideału niedościgniony !

Jakże to robisz, Ty Tworze Boski,
że my biedacy, nieszczęsne chłopy
przy tobie wszystkie gubimy troski,
mylimy ślady, tracimy tropy,
jak bezrozumne, lecz wierne psiaki
za Tobą zawsze, za Tobą wszędzie,
patrząc na dane przez ciebie znaki
nie baczni tego, co z nami będzie.

Ach Ty, Kobieto, piękna bogdanko,
jakżeś ty mądra, czuła i miła,
Tyś dla nas Matką,
Żoną ,
Kochanką;

żebyś tak jeszcze ciut mniej mówiła????.