Forum literackie Ogród Ciszy

rzeczywistość jest do wytrzymania, przecież
nie doświadczam wszystkiego jednocześnie
i nawet w strzępach - jestem, w zamęcie myśli pojmuję,
że dziś upadam o jedno niebo dalej od wczoraj.

przypominam smak zielonych jabłek,
mądrości solonej cierpieniem -
tak łatwiej poczuć, że nie zmyślam siebie próbując życia.
jutro okaże się, że wyobraziłam zbyt wiele

współodczuwałam bez wzajemności.
nie zrezygnuję z Ciebie, chyba Ty we mnie prędzej

przestaniesz wierzyć. podzieliłam owoc,
dałam głodnym. zjedli i zapomnieli.
poszli nazywać inne drzewa.


sierpień 2009