Forum literackie Ogród Ciszy

żyjemy na tej samej ziemi, w różnych światach,
nadzy po krzyże niewiary.
porastają ryżem dziedzińce świątyń,
wolność obciera pięty do krwi.


bez krzyku narodzin nie poznałbyś dna,
po którym szansa stąpa krokiem marynarza
opływającego przylądek dobrej nadziei.
czas by poczuć i zwątpić


uciszać wyrzuty w zaułkach, urągać śmierci
gdy pod niebem głuche stepy łaski.
chcę pić rosę z palca wzniesionego ku słońcu,

lecz po co mi przestrzeń bez światła
zdolnego rozszczepiać zagadkę istnienia.