Przestroga mistrza

[Krystyna Morawska]

Jestem jak drzewo.

Pozwalam ptakom zakładać gniazda
w gęstwinie liści. W koronie błyszczą
tropy, w korzeniu ożywcze źródło.

Popatrz na pień: prosty i mocny,
musi utrzymać początek słowa,
by każdy obraz rozwijał myśl.

Chcę je przybliżyć, więc nie uciekaj.
Zdążymy siebie odnaleźć Marsjaszu.

Zagraj na flecie najmilszą pieśń,
wstyd nie zmieni porządku rzeczy.
Jeżeli zbyt ciężka staje się mowa -
zamykaj usta.