Fuga

[Krystyna Morawska]

Teraz już wiem,
komu służą myśli ukryte w wersach
i dlaczego krążą w blasku księżyca,
wygrywając te same melodie.

Duchy dzieciństwa nie uciekły
w inny świat. Przykleiły się do palców,
jakby chciały zapisać ważne słowa.

Jest imię, które odsłaniam
tylko w zodiakalnym świetle;
jednak wciąż jeszcze tętni i płynie.
Mówisz - życie jest najważniejsze,
tylko czy na pewno moje,

w milczeniu spoglądam za siebie.