W środku jestem dzieckiem

[Krystyna Morawska]

Opisuję świat,
chociaż tak mało o nim wiem.
Codziennie witam niski horyzont,
płaskie, puste pola - jesienne decorum.

Mówią, że od zarania nosimy w sobie wielkość,
dlatego nie oczekuję pomocy. Wierzę w słowo
lżejsze od ziemi, które obudzi obraz i rozbije
zmarzlinę. Śnieg przysypie cienie i porażki.

Będę wspominać z każdym dniem inaczej,
przecież od zawsze mieszkasz we mnie.