Kamienne języki

[Krystyna Morawska]

Kiedy noce nie oddzielają dni,
cień wydłuża się i zaciemnia
większość światła. Słowo szuka
szczeliny, aby wyjść ze środka.
Chce obudzić znajome obrazy.

Milczenie ukryte w kamieniu
zatrzymało rozkwit. Sprawdzam
wszystkie barwy i dźwięki -
muszą być na swoim miejscu.

Te schłodzone wiatrem noszą
w sobie żal. Jeszcze nie wiem,
czy powrócą pogodne jak dawniej.

Teraz są martwą naturą
z uwięzionym słońcem. Niczym więcej.