Jesteś moim domem

[Krystyna Morawska]

Do tej pory przechowuję
rembrandtowski kapelusz.

Śmiałaś się wtedy pełną twarzą.Teraz
twój duch wciąż krąży wokół i szepce
do ucha częściej, niż by się wydawało.
Rzeczy martwe posiadają tajemne
związki z życiem.

Dzisiaj wiatr śpiewa psalmy w zielonych
tujach, napełnia drżeniem. Nie wyciągam rąk
ku przyszłym dniom. Poznaję siebie
i pamiętam - pod popiołem żarzy się ogień.

Zostawiam kilka gałązek wrzosu.
Mówiłaś, że to przednia straż jesieni.