Zgęszczenie

[Krystyna Morawska]

Gasnący świat
przypomina schłodzone szkło. Kuleją dni,
za dużo w nich przymiotników.
Liczy się kamienisty grunt. Tylko wtedy
staną o własnych siłach.

Każdą myśl wyprzedza znak zapytania
oraz komentarz chóru jak w greckich
tragediach. Ważne, by nie wpaść w sieci,
kiedy noc i gwiazdy milczą.

Wchodzę w głąb płótna Rafaela.
Dotykam rąk Madonny. Coś dobrego
przenika, nadaje nowe znaczenie.
Za dużo chciałam objąć - nie pytaj dlaczego.