Forum literackie Ogród Ciszy

Утро за утром... (из цикла "Предгорие")


Утро за утром – всё лучезарней,
Прозрачнее
дней полёт:
Южное солнце в красный кустарник
Брагу осени льёт.

Под ярко-ржавыми листьями дуба
Горной тропой взойди.
Станут от ветра солёными губы,
Светлый покой в груди.

Крылья лёгкой жары вдоль нагорий
Беглый бриз разметал;
Стынет внизу безграничное море,
Как голубой металл...

Станешь ли здесь шептать укоризны
За скорбь догоревших лет?
Благословенное счастье жизни!
Воздух!
Тепло!
Свет!


Ranek za rankiem...


Ranek za rankiem – bardziej rozświetlony,
Bardziej przejrzyste
dni i lata:
Słońce południa zagajnik czerwony
Piwem jesieni skrapia.

Pod rudawymi gałęziami dębu
Wspinaj się górską ścieżką.
Wargi poczują słony smak wiatru,
Spokój zawładnie piersią.

Skrzydlaty upał nad płaskowyżem
Przelotną bryzę rozpętał;
W dole zastyga bezkresne morze
Niczym niebieski metal.

Czy zaczniesz tutaj żale wyliczać
Z powodu lat, co gasną?
Błogosławione szczęście życia!
Powietrze!
Ciepło!
Światło!

Trudny do przekładu wiersz, ale wyszłaś zwycięsko. Jak zawsze zresztą :kwiat: :kwiat:

to ja tylko :kwiat:

[quote=""Jan Stanisław Kiczor""]
Trudny do przekładu wiersz, ale wyszłaś zwycięsko. Jak zawsze zresztą[/quote]

bardzo mi miło, Janie

ten wiersz ma trochę inny zapis, tzn. niektóre wersy są przesunięte w prawo,
jak wpisywałam, to było ok., ale potem wszystko wyrównało się do lewej,

tłumaczę inny wiersz - "Pamięci Jesienina" J. Jewtuszenki, też o bardzo nietypowym zapisie i dość długi i główkuję jakby to zrobić, żeby zachować zapis oryginału,

serdecznie pozdrawiam :kwiat: