Jewtuszenko Jewgienij "Mojemu psu"
: ndz 15 sty, 2012
Моей собаке
В стекло уткнувши черный нос,
все ждет и ждет кого-то пес.
Я руку в шерсть его кладу,
и тоже я кого-то жду.
Ты помнишь, пес, пора была,
когда здесь женщина жила.
Но кто же мне была она —
не то сестра, не то жена,
а иногда, казалось,— дочь,
которой должен я помочь.
Она далеко... Ты притих.
Не будет женщин здесь других.
Мой славный пес, ты всем хорош,
и только жаль, что ты не пьешь!
1958
Mojemu psu
Wcisnąwszy w szybę czarny nos,
czeka i czeka na kogoś wciąż.
Ja rękę wsuwam w jego sierść,
i tęskniąc za kimś, czekam też.
Pamiętasz piesku, że był czas,
kobieta żyła pośród nas.
Lecz kimże ona była mi -
siostrą, czy żoną, innym kimś?
Czasami córką zdała się,
która pomocy mojej chce.
Ona odeszła... Milczysz ty.
nie będzie innej w domu mym.
Mój wierny psie, dobryś jak nikt,
i tylko żal, że nie chcesz pić!
В стекло уткнувши черный нос,
все ждет и ждет кого-то пес.
Я руку в шерсть его кладу,
и тоже я кого-то жду.
Ты помнишь, пес, пора была,
когда здесь женщина жила.
Но кто же мне была она —
не то сестра, не то жена,
а иногда, казалось,— дочь,
которой должен я помочь.
Она далеко... Ты притих.
Не будет женщин здесь других.
Мой славный пес, ты всем хорош,
и только жаль, что ты не пьешь!
1958
Mojemu psu
Wcisnąwszy w szybę czarny nos,
czeka i czeka na kogoś wciąż.
Ja rękę wsuwam w jego sierść,
i tęskniąc za kimś, czekam też.
Pamiętasz piesku, że był czas,
kobieta żyła pośród nas.
Lecz kimże ona była mi -
siostrą, czy żoną, innym kimś?
Czasami córką zdała się,
która pomocy mojej chce.
Ona odeszła... Milczysz ty.
nie będzie innej w domu mym.
Mój wierny psie, dobryś jak nikt,
i tylko żal, że nie chcesz pić!