Strona 1 z 1

Nabokow W. - Na wiejskim cmentarzu

: pt 09 sie, 2013
autor: Liliana
На cельском кладбище

На кладбище - солнце, сирень и березки,
и капли дождя на блестящих крестах.
Местами отлипли сквозные полоски
и в трубки свернулись на светлых стволах.

Люблю целовать их янтарные раны,
люблю их стыдливые гладить листки...
То медом повеет с соседней поляны,
то тиной потянет с недальней реки.

Прозрачны и влажны зеленые тени.
Кузнечики тикают - шепчут кусты —
и бледные крестики тихой сирени
кропят на могилах сырые кресты.

1922 г

Na wiejskim cmentarzu

Na wiejskim cmentarzu – bzy, słońce i brzózki,
i deszczu kropelki na krzyżach błyszczących.
Gdzieniegdzie oddarte paseczki cieniutkie
na korze drzew widać, skręcone jak trąbki.

Uwielbiam całować brązowe ich rany,
i muskać palcami wstydliwe ich listki…
To miodem zapachnie z sąsiedniej polany,
to mułem powieje znad rzeczki pobliskiej.

Dokoła się drzewa zielenią przejrzyście,
szept krzewów się niesie, świerszczyki cykają,
a w dół zwisające liliowe bzów kiście
rząd krzyży nagrobnych obficie skrapiają.

: sob 10 sie, 2013
autor: biedronka basia
Lilu, :rozyczka: :-)

Lubię atmosferę wiersza i Twje tłumaczenie...
Czytanie oryginału przychodzi mi z trudem, wielu słów nie zrozumiałabym, gdyby nie Ty... pewnie nie sięgnąłabym po ten wiersz nawet...

Ważne jest to, co robisz. Dzięki :-D

: sob 10 sie, 2013
autor: Bożena
poczułam klimat takiego wiejskiego cmentarza skąpanego w letnim słońcu i zapachach z pobliskiej łąki- pokłon oddaję :rozyczka: :rozyczka: :rozyczka:

: ndz 18 sie, 2013
autor: Liliana
Basiu, Bożenko,
wdzięczna jestem, że zaglądacie, dziękuję i pozdrawiam serdecznie :rozyczka: