Cwietajewa Marina - Akwarela
: ndz 06 maja, 2018
Аквapeль
Амбразуры окон потемнели,
Не вздыхает ветерок долинный,
Ясен вечер; сквозь вершину ели
Кинул месяц первый луч свой длинный.
Ангел взоры опустил святые,
Люди рады тени промелькнувшей,
И спокойны глазки золотые
Нежной девочки, к окну прильнувшей.
(z wierszy napisanych w l. 1906 - 1909)
Akwarela
Noc ściemniła ambrazury okien,
I nie wzdycha znad doliny wietrzyk,
A noc jasna; przez korony sosen
Księżyc z nieba rzucił promień pierwszy.
Anioł objął ziemię świętym wzrokiem,
Ludziom miłe igrające błyski,
I dziewczęcia oczy - tkliwe, złote,
Na grę cieni patrzące zza szyby.
Akrostych poświęcony Ani Kalin, koleżance szkolnej Anastazji Cwietajewej (siostrze Mariny).
Амбразуры окон потемнели,
Не вздыхает ветерок долинный,
Ясен вечер; сквозь вершину ели
Кинул месяц первый луч свой длинный.
Ангел взоры опустил святые,
Люди рады тени промелькнувшей,
И спокойны глазки золотые
Нежной девочки, к окну прильнувшей.
(z wierszy napisanych w l. 1906 - 1909)
Akwarela
Noc ściemniła ambrazury okien,
I nie wzdycha znad doliny wietrzyk,
A noc jasna; przez korony sosen
Księżyc z nieba rzucił promień pierwszy.
Anioł objął ziemię świętym wzrokiem,
Ludziom miłe igrające błyski,
I dziewczęcia oczy - tkliwe, złote,
Na grę cieni patrzące zza szyby.
Akrostych poświęcony Ani Kalin, koleżance szkolnej Anastazji Cwietajewej (siostrze Mariny).