Bunin A. - Szłaś obok...
: sob 08 wrz, 2018
Мы рядом шли...
Мы рядом шли, но на меня
Уже взглянуть ты не решалась,
И в ветре мартовского дня
Пустая наша речь терялась.
Белели стужей облака
Сквозь сад, где падали капели,
Бледна была твоя щека
И, как цветы, глаза синели.
Уже полураскрытых уст
Я избегал касаться взглядом,
И был еще блаженно пуст
Тот дивный мир, где шли мы рядом.
28 сентября 1917
Szłaś obok...
Szłaś obok, ale wzroku swego
już nie pragnęłaś ku mnie zwracać,
w poszumie wiatru marcowego
nikła rozmowa pusta nasza.
Z mroźnych obłoków ponad sadem
wyziębłe krople w dół spadały,
twoje policzki były blade,
oczy, jak kwiaty, niebieściały.
Lecz ust na wpółotwartych twoich
spojrzeniem dotknąć już nie chciałem,
i dziwnie pusty, ale błogi
był świat, przez który szliśmy razem.
Мы рядом шли, но на меня
Уже взглянуть ты не решалась,
И в ветре мартовского дня
Пустая наша речь терялась.
Белели стужей облака
Сквозь сад, где падали капели,
Бледна была твоя щека
И, как цветы, глаза синели.
Уже полураскрытых уст
Я избегал касаться взглядом,
И был еще блаженно пуст
Тот дивный мир, где шли мы рядом.
28 сентября 1917
Szłaś obok...
Szłaś obok, ale wzroku swego
już nie pragnęłaś ku mnie zwracać,
w poszumie wiatru marcowego
nikła rozmowa pusta nasza.
Z mroźnych obłoków ponad sadem
wyziębłe krople w dół spadały,
twoje policzki były blade,
oczy, jak kwiaty, niebieściały.
Lecz ust na wpółotwartych twoich
spojrzeniem dotknąć już nie chciałem,
i dziwnie pusty, ale błogi
był świat, przez który szliśmy razem.
