Forum literackie Ogród Ciszy

Chanson coquette (piosenka figlarna)


Siedzieli nad morzem, gdzie mała weranda,
skupiając spojrzenie na falach.
Ni trochę nie ufał hrabinie pan hrabia,
zaś ona mu ślepo ufała.

I fale śpiewały - błękitne, wesołe,
i wieczór ciepłem otulał,
i dusza śpiewała, tańcząca na wodzie:
„Najwyższe to dobro - móc ufać”…

Z werandy płynęła piosenka radosna,
namiętność pod daszek się wkradła…
Pan hrabia trzewiczek hrabiny całował,
a ona w ramiona mu padła!


Chanson coquette (игривая песня)


Над морем сидели они на веранде,
Глаза устремив к горизонту.
Виконт сомневался в своей виконтессе,
Она доверяла виконту.

Но пели веселые синие волны
И вечера южного влага,
И пела душа, танцевавшая в море:
«Доверие — высшее благо»…

И песнь поднималась легко на веранде,
Смущение верилось зонту…
Виконт целовал башмачок виконтессы,
Она отдавалась виконту!

Z przyjemnością, Liliano!

super

Tomku,
ucieszyłeś mnie swoją obecnością. Dziękuję.


Perełko,
cieszę się, że Ci się przekład spodobał.
Dziękuję za odwiedziny.

jak ładnie i rytmicznie

Dziękuję, Bożenko.

Poczytałam i ja Liliano. A jak Ci się spodoba moje rozpracowanie współczesnej młodej poetki, zapraszam do
wiersza, który za chwilę wstawię.
Z pozdrowieniem

Dzięki za poczytanie. Co do Twojego przekładu, zamieściłam swoje zdanie pod przekładem.