Forum literackie Ogród Ciszy

Nieustająca miłość

Naprzeciw deszczom,
Wiatrowi, śniegom,
W oparach szczelin,
Wonnościach bieli,
Stale do! Wciąż do!
Przerwy brak. Non stop!

Lepiej z cierpieniem
Zmagać się będę
Niż ponieść dam się
życiowej frajdzie
Wszystkie dążenia
Z serca do serca
Ach, wyjątkowe,
Bólu powodem!

Jakże mam uciec?
Do lasu wrócić?
Wszystko stracone!
Życia koroną,
Szczęściem bez reszty,
Miłości jesteś!


Rastlose Liebe, Johann Wolfgang Goethe

Dem Schnee, dem Regen,
Dem Wind entgegen,
Im Dampf der Klüfte,
Durch Nebeldüfte,
Immer zu! Immer zu!
Ohne Rast und Ruh!

Lieber durch Leiden
Möcht` ich mich schlagen,
Als so viel Freuden
Des Lebens ertragen.
Alle das Neigen
Von Herzen zu Herzen,
Ach, wie so eigen
Schaffet das Schmerzen!

Wie - soll ich fliehen?
Wälderwärts ziehen?
Alles vergebens!
Krone des Lebens,
Glück ohne Ruh,
Liebe, bist du!

Basiu, przeczytałem z przyjemnością. Przekład bardzo staranny.

Pozdrowienia.

Piękny hymn na cześć miłości.

biedronka basia pisze: Życia koroną,
Szczęściem bez reszty,
Miłości jesteś!

Świetnie to ujęłaś
Pozdrowienia

Michaelu, Liliano, Ćmo - bardzo dziękuję za zainteresowanie i Wasze komentarze.


Pozdrawiam serdecznie