Forum literackie Ogród Ciszy

Przechodniu, chłopcze, co ty?

Przechodniu, chłopcze, co ty? Zostaw
w spokoju mnie i nie patrz tak.
Ja kocham tego, kto mnie kocha!
Ponadto wiedz: mam sporo lat.

Więc ruszaj dalej swoją drogą,
gorących spojrzeń nie ślij mi:
to miłość, tak jak kiedyś młodość,
wyzłaca kontur rysów mych.

Idę… a luty koi chłodem
policzków żar… i śnieg po pas
jak biały puch… nieskromnie płonie
pięknem miłości moja twarz.


Прохожий, мальчик, что ты?

Прохожий, мальчик, что ты? Мимо
иди и не смотри мне вслед.
Мной тот любим, кем я любима!
К тому же знай: мне много лет.

Зрачков горячую угрюмость
вперять в меня повремени:
то смех любви, сверкнув, как юность,
позолотил черты мои.

Иду… февраль прохладой лечит
жар щек… и снегу намело
так много… и нескромно блещет
красой любви лицо мое.

I pod tym wierszem składam i

I ja w podzięce, że o mnie pamiętasz i czytasz.