Miłość kobiety

[Latima]

Rozpięta między konarami ugina kolana
dosięgając każdego liścia, w jego cieniu
składa dary pełne słońca. Za ciepło
przytuliska zamienia się nocą w sowę
i strzeże przed chmurą na czole.

Nie odgadniesz jej lotu ku gwiazdom,
gdy skóra ma smak wygrzanej pomarańczy.
Nie odgadniesz czerni, gdy zanurzona
w dzień chowa głowę pod skrzydła.

Oto kobieta w tysiącach postaci.
Dla ciebie nauczy się śpiewać, kupi
najpiękniejszy kapelusz w kwiaty.


Kwiaty?
Wyrzuci.