Chodzę po spadzistych dachach

[Latima]

Dla Ciebie. Poezja jest zagadką o wielkiej liczbie rozwiązań, ale nielicznym udaje się zostać Napoleonem

Dom o stu pokojach ma dwie barwy
- szarą i wielką szarość,
a przecież wystarczą okna lub drzwi,
aby wyjść.
Przysięga wymalowana na ścianach
w złotym kolorze
określa stan równowagi między ziemią
a przyciągającymi chmurami.

Krążenie między przeradza się w ucieczkę
korytarzami bez końca.

Nocne przekleństwo rzuca cień na zatłoczone
znajome ulice. Każda ma radosny początek
i nieprzewidywalny ciąg dalszy, z powtarzalnymi
błędami, skracanym dystansem i dźwiękiem
dzwonów w tle. Nikt nie wie, gdzie jawa, gdzie sen.

Domyślam się, że nie odczytujesz obrazu. Mieszkasz
w innym domu, do którego nie mam prawa wejść.