Forum literackie Ogród Ciszy

To niemożliwe. Nigdy nawet nie dotknę
przestrzeni wypełnionej po ostatni oddech
wszystkimi światami, dla których byłeś
albo będziesz. W nich czarnoskóre kobiety
wykreślają jaskółcze wzory. Chciałeś,
abym czuła ich zwiewność, ale już

nie nadążam z rozpinaniem metafor
przepływających wzdłuż nerwów. Muszę

opuścić ten sen, byś stał się motylem,
przysiadającym na ustach dziewczyny.
Ma ożaglowane spojrzenie, łatwo rozpoznasz.

Nie oglądaj się. Idę coraz wolniej, wkrótce
przestanę zostawiać ślady. Zabieram wiersze.
Twoje wiersze.