Forum literackie Ogród Ciszy

Tak. Dobrze, że nie mieliśmy dzieci,
żądałyby uzasadnienia.
Nie posłuchałeś mojej rady, jak zawsze zresztą.
To ja powinnam zostać namiestnikiem,
twoja słabość stawiała krzyże,
które nieśli inni.
Za często myłeś ręce, gest stał się obsesją.
Jak widzisz, pancerz nie chroni,
staje się ciężarem samym w sobie,
dlatego noszę luźne suknie,
aby nic nie krępowało ruchów.
Wsparta na skale
nauczyłam się zarządzać prowincją.
Odchodzę. Zabieram kilka kartek
z notatkami. Myślę, że będziesz zadowolony,
już nikt nie pozwoli sobie na krytykę.
A, jeszcze coś, pozdejmowałam lustra
w całym mieszkaniu.
Żegnaj.