wewnętrzna transpozycja

[Bożena]

wiem że nic nie wiem

mój dom omija dobra nowina
zbyt wąska droga pod drzwi
gubi się w labiryncie
pro i kontra

nawróciłam się
zgrzytnął klucz i włożyłam płaszcz
z mocnym postanowieniem
przecież wciąż mam szansę
powrócić

już nie zadaję pytań
odtwarzam bez szczęśliwego
do zobaczenia

jutro udam greka
wyrzucając stary chleb