Forum literackie Ogród Ciszy

przed snem
wędruje śladami pożegnań
historie samoodtwarzające
nigdy nie nudzą

pod ręką ma garść wspomnień
na utulenie
plażą w słońcu i piaskiem przez palce
rzeźbi pamięć

wymodliła spokojny sen
teraz wątpiąc moknie
zbiera rozrzucone słowa
wszystkie brakujące ranią krtań

terminy widzeń bolą niezapisaniem
od teraz fotografie zaczną żyć naprawdę