jesienne rozmowy

[Bożena]

coraz więcej spadających słów
jak październikowych liści
atakują unoszone na wietrze

wieczorami szeleszczą
jakoś mniej przyjemnie
częściej pachną brukiem
i kwaśnym deszczem

niektóre opadają bezwładnie
inne przycupnięte czekają
gdzieś za zaułkiem złej wieści
by z zaskoczenia uderzyć
porwane nagłym podmuchem
i rzucone pomiędzy

coraz więcej spadających słów
i coraz mniej pastelowych treści