ulotność

[Bożena]

myśli nad horyzontem
w czerwonym blasku
tańczą z mewą
są jak zakopany skarb
nie do odnalezienia
nawet po śladach
które głaszcze fala
skrystalizowane na mgnienie
uciekły
zapatrzonej w piękno

ból utraty łagodzi
spragniony dotyku wiatr
szepczący zaklęcia
zawiruj ze mną na krawędzi
tonącego światła

za widnokręgiem
tam gdzie ręką dotykasz nieba
na rzeźbiarza słów
czekają marwe serca