Forum literackie Ogród Ciszy

gdy serce zamknie rozdziały
odziane w zasady
mające trwać wiecznie
mgielna nicość utuli wszystko

zapach nieistnienia
marność rzeczy
jedynie sztuka potrafi
być ponad.
to czego nie potrafię
uwielbiam bez granic
a jest królową muz

już dnieje
jestem tylko duchem
obok mknie życie
jak nić w kołowrotku

śpieszę oddzielić ziarno od plew
potrzebny powiew zefiru

kiedy dotyka Iris
wszelkie jurysdykcje marnością
błękit gra w duszy
niczym
krzew gorejący przed Mojżeszem