Jesús Bastante Liébana ?Schizma?
Moderator: Tomasz Kowalczyk
-
Mariola Kruszewska
- Posty: 12383
- Rejestracja: czw 24 lip, 2008
- Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki
Jesús Bastante Liébana ?Schizma?
Skutki cnót nawet najlepszego z ludzi w wielkim stopniu zależą, niestety, od czasów, w jakich przyszło mu żyć.*
Lubię książki historyczne, toteż z ciekawością sięgnęłam po powieść Jesúsa Bastantego Liébany ?Schizma?. Książka przenosi czytelnika do XVI wieku. Opisuje przełomowy moment nie tylko w historii Kościoła, ale i całego świata ? początki reformacji. Jej skutki trwają do dziś i to nie tylko w wymiarze duchowym, religijnym czy kulturowym, ale i polityczno-społecznym. Autor drobiazgowo analizuje jej przyczyny, zadając pytanie, dlaczego doszło do rozpadu jedności Kościoła i jakie motywy kierowały poczynaniami tych, którzy mieli decydujący wpływ na przebieg wydarzeń.
Błagam cię: pomyśl o swoim ludzie, Marcinie. Przez ciebie świat stanie w płomieniach.
Główne figury tego dramatu to Marcin Luter, reformator, i papież Hadrian VI. Luter występuje przeciwko nieprawościom szerzącym się wśród duchowieństwa i dąży do odnowy Kościoła, papież usiłuje ocalić jego jedność, uzdrowić go moralnie, skierować na właściwą drogę, z której zboczył jego poprzednik Leon X i odzyskać naderwane zaufanie wiernych. Przyświeca im zatem wspólny cel. Autor gloryfikuje obydwie postaci, upatrując w nich narzędzie Boga, co często podkreśla ustami swych bohaterów. Nie są to bynajmniej bohaterowie papierowi. Te historyczne postacie stają się nam bliższe poprzez ich wnikliwą charakterystykę. Autor ukazuje determinację w działaniu z jednej strony, a przytłoczenie wątpliwościami z drugiej; bohaterowie są po ludzku rozdarci i niepewni swoich decyzji, opadają ich rozterki i wahanie. Najdobitniej świadczą o tym zmagania Lutra z demonami.
Ich dobre intencje przekreślają ludzie dbający jedynie o dobra ziemskie, ludzie drugiego planu, których chciwość i żądza władzy jednoczy ze sobą, prowadząc do intrygi i zbrodni ? otrucia papieża, który chciał naprawić Kościół
Zdradziliśmy kiedyś Rzym?
Obok tych kluczowych postaci, mających zadecydować o przyszłości chrześcijańskiej Europy, znajduje się cesarz Niemiec Karol V, miotający się pomiędzy dochowaniem lojalności Rzymowi a utrzymaniem niezależności świeckiej władzy. Pojawiają się także inne równie ważne dla toku przemian postacie, jak przedstawiciel potężnego rodu Medyceuszy - późniejszy papież Klemens VII, założyciel zakonu jezuitów - Ignacy Loyola, kardynałowie i biskupi Kurii, książęta niemieccy.
Bohaterowie ci kierują się na ogół przyziemnym, doraźnym interesem lub przeciwnie - służą wielkiej idei, wierząc, że dana jest im przez samego Boga. Trwa walka o władzę, o rząd dusz i kieszeni, o wpływy. Racje duchowe ścierają się z interesem społecznym i politycznym. Polityka okazuje się dziedziną, w którą uwikłane są ludzkie namiętności. To nie argumenty rozumu, racje powszechnego dobra ale kwestia ludzkiej ułomności decyduje o przyszłości świata. Historią rządzą niezaspokojone ambicje, chwilowa niedyspozycja, głupota, zachcianka, a w końcu przypadek, ślepy los. Wielcy dyrygenci kierują się przyziemnymi ludzkimi namiętnościami - niechęcią, zawiścią, sympatią i antypatią. Dopiero na drugim planie pojawia się szerszy kontekst i dobro publiczne.
(?)abyśmy potrafili znaleźć to, co nas łączy, i uczynić silniejszym od tego, co pół tysiąclecia później wciąż nas dzieli.
Liébana nie opowiada się wyraźnie za żadną ze stron, pozostawiając czytelnikowi dużo miejsca na własny osąd. Stara się raczej usprawiedliwiać działalność Lutra, bronić słuszności motywów kierujących nim. Ukazując błędy po jednej i drugiej stronie, szuka tego, co łączy. Dedykacja autorska niesie za sobą bardzo wymowne przesłanie.
Sądzę, że powieść zawiera również ważne spostrzeżenie mające charakter uniwersalny ? mariaż polityki z religią był i pozostaje sprawą trudną, rodzi emocje i konflikty, jedna strona wykorzystuje drugą do realizacji własnych celów, ale pozostaje w nierozerwalnym związku. Świadectwo tego daje nam dziś wyraźnie współczesny świat.
Książce trudno odmówić walorów poznawczych. Zawiera sporo szczegółów i faktów nieznanych na ogół nikomu poza parającymi się tą tematyką. Fragmentami powieść zaczyna przypominać podręcznik do historii, czego przyczynę należy upatrywać także w stylu pisarza, przypominającym naukowy wywód. Na końcu książki autor zamieścił przejrzyste, obszerne kalendarium zawierające spis najważniejszych wydarzeń, ułatwiające czytelnikowi orientację w czasie.
*Epitafium na nagrobku papieża Hadriana VI. Wszystkie cytaty pochodzą z książki J. B. Liébany ?Schizma?.
Jesús Bastante Liébana ?Schizma?
Wydawnictwo: Esprit
Data i miejsce wydania: Kraków, 2010, wyd. I
ISBN: 9788361989196
Ilość stron: 310
Cena : 34,90 (oprawa miękka)
Skutki cnót nawet najlepszego z ludzi w wielkim stopniu zależą, niestety, od czasów, w jakich przyszło mu żyć.*
Lubię książki historyczne, toteż z ciekawością sięgnęłam po powieść Jesúsa Bastantego Liébany ?Schizma?. Książka przenosi czytelnika do XVI wieku. Opisuje przełomowy moment nie tylko w historii Kościoła, ale i całego świata ? początki reformacji. Jej skutki trwają do dziś i to nie tylko w wymiarze duchowym, religijnym czy kulturowym, ale i polityczno-społecznym. Autor drobiazgowo analizuje jej przyczyny, zadając pytanie, dlaczego doszło do rozpadu jedności Kościoła i jakie motywy kierowały poczynaniami tych, którzy mieli decydujący wpływ na przebieg wydarzeń.
Błagam cię: pomyśl o swoim ludzie, Marcinie. Przez ciebie świat stanie w płomieniach.
Główne figury tego dramatu to Marcin Luter, reformator, i papież Hadrian VI. Luter występuje przeciwko nieprawościom szerzącym się wśród duchowieństwa i dąży do odnowy Kościoła, papież usiłuje ocalić jego jedność, uzdrowić go moralnie, skierować na właściwą drogę, z której zboczył jego poprzednik Leon X i odzyskać naderwane zaufanie wiernych. Przyświeca im zatem wspólny cel. Autor gloryfikuje obydwie postaci, upatrując w nich narzędzie Boga, co często podkreśla ustami swych bohaterów. Nie są to bynajmniej bohaterowie papierowi. Te historyczne postacie stają się nam bliższe poprzez ich wnikliwą charakterystykę. Autor ukazuje determinację w działaniu z jednej strony, a przytłoczenie wątpliwościami z drugiej; bohaterowie są po ludzku rozdarci i niepewni swoich decyzji, opadają ich rozterki i wahanie. Najdobitniej świadczą o tym zmagania Lutra z demonami.
Ich dobre intencje przekreślają ludzie dbający jedynie o dobra ziemskie, ludzie drugiego planu, których chciwość i żądza władzy jednoczy ze sobą, prowadząc do intrygi i zbrodni ? otrucia papieża, który chciał naprawić Kościół
Zdradziliśmy kiedyś Rzym?
Obok tych kluczowych postaci, mających zadecydować o przyszłości chrześcijańskiej Europy, znajduje się cesarz Niemiec Karol V, miotający się pomiędzy dochowaniem lojalności Rzymowi a utrzymaniem niezależności świeckiej władzy. Pojawiają się także inne równie ważne dla toku przemian postacie, jak przedstawiciel potężnego rodu Medyceuszy - późniejszy papież Klemens VII, założyciel zakonu jezuitów - Ignacy Loyola, kardynałowie i biskupi Kurii, książęta niemieccy.
Bohaterowie ci kierują się na ogół przyziemnym, doraźnym interesem lub przeciwnie - służą wielkiej idei, wierząc, że dana jest im przez samego Boga. Trwa walka o władzę, o rząd dusz i kieszeni, o wpływy. Racje duchowe ścierają się z interesem społecznym i politycznym. Polityka okazuje się dziedziną, w którą uwikłane są ludzkie namiętności. To nie argumenty rozumu, racje powszechnego dobra ale kwestia ludzkiej ułomności decyduje o przyszłości świata. Historią rządzą niezaspokojone ambicje, chwilowa niedyspozycja, głupota, zachcianka, a w końcu przypadek, ślepy los. Wielcy dyrygenci kierują się przyziemnymi ludzkimi namiętnościami - niechęcią, zawiścią, sympatią i antypatią. Dopiero na drugim planie pojawia się szerszy kontekst i dobro publiczne.
(?)abyśmy potrafili znaleźć to, co nas łączy, i uczynić silniejszym od tego, co pół tysiąclecia później wciąż nas dzieli.
Liébana nie opowiada się wyraźnie za żadną ze stron, pozostawiając czytelnikowi dużo miejsca na własny osąd. Stara się raczej usprawiedliwiać działalność Lutra, bronić słuszności motywów kierujących nim. Ukazując błędy po jednej i drugiej stronie, szuka tego, co łączy. Dedykacja autorska niesie za sobą bardzo wymowne przesłanie.
Sądzę, że powieść zawiera również ważne spostrzeżenie mające charakter uniwersalny ? mariaż polityki z religią był i pozostaje sprawą trudną, rodzi emocje i konflikty, jedna strona wykorzystuje drugą do realizacji własnych celów, ale pozostaje w nierozerwalnym związku. Świadectwo tego daje nam dziś wyraźnie współczesny świat.
Książce trudno odmówić walorów poznawczych. Zawiera sporo szczegółów i faktów nieznanych na ogół nikomu poza parającymi się tą tematyką. Fragmentami powieść zaczyna przypominać podręcznik do historii, czego przyczynę należy upatrywać także w stylu pisarza, przypominającym naukowy wywód. Na końcu książki autor zamieścił przejrzyste, obszerne kalendarium zawierające spis najważniejszych wydarzeń, ułatwiające czytelnikowi orientację w czasie.
*Epitafium na nagrobku papieża Hadriana VI. Wszystkie cytaty pochodzą z książki J. B. Liébany ?Schizma?.
Jesús Bastante Liébana ?Schizma?
Wydawnictwo: Esprit
Data i miejsce wydania: Kraków, 2010, wyd. I
ISBN: 9788361989196
Ilość stron: 310
Cena : 34,90 (oprawa miękka)
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde