In statu nascendi

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Gloinnen
Posty: 3650
Rejestracja: śr 09 lut, 2011
Lokalizacja: Lothlórien

Post autor: Gloinnen »

Znów idę w ciemno, pękły kurtyny;
wierzyć się nie chce,
że czas w jaskiniach dotąd ukryty
zagrzmiał, raz jeszcze.
Dziś świat na głowie stanął. Wbrew woli
każda minuta
wgryza się w pamięć, aby pradolin
zmyślnie poszukać.
Nie ma już przedtem. Nie ma na zawsze;
psotne kaskady,
drwiąc z ostrożności, coraz odważniej
gnają przez skały.
Próżno budujesz śnieżne bastiony,
kruche warownie;
nie da się lawin raz przebudzonych
uśpić ponownie.

***
Drążysz uparcie przestrzeń kamiennym
słowem jak kroplą.
Choć wiem, że pejzaż kiedyś się zmieni,
proszę, nie odchodź.
Dobro i zło należy pamiętać wiecznie. Dobro, ponieważ wspomnienie, że kiedyś nam je wyświadczono, uszlachetnia nas. Zło, ponieważ od chwili, w której je nam wyrządzono, spoczywa na nas obowiązek odpłacenia za nie dobrem.
/M. Gogol