Z deszczówką płynie to co wpadło do studzienek

[Ludwik Perney]

[size=99px]Z deszczówką płynie to co wpadło do studzienek[/size]

Jest zimno. Deszcz w taką pogodę nie może być przyjemny.
Zlizuje chęć, a przecież ten zakręt jest bardziej znajomy
od poprzednich – na pewno za nim wyłoni się plac ze sklepem
w kamienicy: ciemne wnętrze, zakurzone pokrywki słoików

z domowymi przetworami. Woda spływa po obłych kamieniach
do rynsztoku, znika w studzience. Kolejne znajome ściany,
przygarbione dachy. Każdy dom odwrócony od deszczu.
Jest zimno, a sklep był w innym mieście. Przetwory zgniły,

prowizoryczne półki z desek spróchniały już dawno. Ktoś otworzył
drzwi, szybko przeszedł zasłonięty parasolem - nie widziałem twarzy.
Zimne strugi spływają pod mokrym ubraniem, straciłem chęć.
Nad rzeką rura wypluwa deszczówkę – nie rosną tam nawet chwasty.

[Mariola Kruszewska]

Apel ekologa czy dywagacje socjologa?

[Ludwik Perney]

emde, szybciej dywagacje <img>

[Mariola Kruszewska]

A, jeśli dywagacje, to powiem, że chwasty to i na gnoju rosną. A jakie bujne!

[Ludwik Perney]

no właśnie!
a tam nie...

[stary krab]

Lubię podobnie pisane wiersze. Bo to jest liryka doznań. Obrazy, ze wspomnień i te aktualne, służą temu właśnie, by przez nie ukazał się nam peel w swojej złożoności, w swym człowieczeństwie.. <img>

[Ludwik Perney]

stary krabie, nie wiesz jak się cieszę że i Ty to dostrzegasz <img>
bardzo lubię pomilczeć wierszem w taki właśnie sposób, jednak czytelnicy najczęściej oczekują błyskania, a tu bardziej przysypianie w zapachach, czy szumach <img>
Dziękuję!