nieznajomej z autobusu linii 248

[Colett]

trudno o decyzję czy odebrać życie
nowe w progu bólem już się zapowiada
trudno nie pamiętać jak jeszcze z zachwytem
patrzysz w oczy wierna śmiech ogonem macha

ciężko wspomnieniami nie wypełniać ciszy
przerywanej ciągle twoimi krokami
gdy w kieszeni zero z resztką insuliny
ratując dla straty chociaż koniec znany

diagnoza wskazała finałową kartę
los podaje dłoniom właściwym dla ceny
życie przez zaledwie sześć lat tyle warte
ile psia nie-miłość w tym życiu na kredyt

[Mariola Kruszewska]

Bolesny temat, sama zmagam się z nim i nie chcę odpowiadać na pytanie - kiedy?
[quote=""colett""]gdy w kieszeni zero z resztką insuliny
ratując dla straty chociaż koniec znany [/quote] Tu się gubię i potrzebuję tłumacza.

[Colett]

Mariol

moja rozmówczyni (tytułowa nieznajoma) opowiedziała mi ze teść zdobywa więcej insuliny niż mu potrzeba..mało tego ze po cenie najniższej z mozliwych dla ratowania pieska, więc ratują ją mimo swiadomości ze ją stracą(suczkę).

Jest to wiersz który wypłynął ze mnie w chwili gdy tylko weszłam do domu (a rozstałam się z dziewczyną na przystanku).Naładowałam go masą emocji i chce by własnie tak był odbierany.

[Tomasz Kowalczyk]

Tu i ówdzie zwija sie rytm mimo starannego wyśredniówkowania. Rozłożenia akcentów wewnątrzwersowych powoduje lekkie migotanie rytmiki.
Dwa rymy w wierszu mogą sie podobać: "krokami - znany" oraz "kartę - warte". Niektóre z par wyrazowych sie nie rymują, np. "życie - zachwytem". Gdybyś zmieniła przypadek na "zachwycie", zadźwięczałby rym.
[quote=""colett""]trudno nie pamiętać jak jeszcze z zachwytem
patrzysz w oczy wierna śmiech ogonem macha[/quote]
W powyższym temacie również nie posiadam jasności... Chyba, że poczytam wyjaśnienie.

Pozdrawiam

Tomek

[Colett]

nie wyrywajcie tego z kontekstu..wyjaśnienie dałam wyżej..popracuję moze nad bardziej przejrzystą formą ..ale na razie dopadła mnie angina..więc będę raczej z werandy wam kibicowac przy pisaniu

Ewa