strata czasu

[megi]

piszę wiersz
koszule męża skrzywione
łypią guzikami
czekając na żelazko

[Jolanta Kowalczyk]

A żelazka jak nie ma, tak nie ma... :smutas:
Ale za to jest ładna miniaturka. A koszule? Koszule mogą poczekać.... Mąż też <img> !

Pozdrawiam

Jola

[Anonymous]

proste ciepłe z konceptem..trafne i klarowne..pozdrawiam

[Mariola Kruszewska]

Wesoło mi się zrobiło; niech leżą i niech łypią. Do spółki z tymi skrzywionymi, co w kuchni zostały.

[Tomasz Kowalczyk]

Jak tu pogodzić pierwszy wers miniaturki z pointą? Gorącym żelazkiem?

Pozdrawiam

Tomek - również mąż

[Anonymous]

Tomek - również mąż

:radocha:

[Mariola Kruszewska]

piszę wiersz

żona skrzywiona
gotuje
prasuje
szoruje
pucuje

trudna rada

jak tworzyć
gdy wenę sumienie zjada?

[Anonymous]

żona nad kartką
kilka koszul
w koszu

wiersz oczyści duszę
wiersz zabierze rozum



:radocha: <img>

[Colett]

A może by tak haiku?

[Abi]

[quote=""colett""]A może by tak haiku?[/quote]
może być i haiku <img>

• w kącie koszula
  wykrochmalona słowem
  żony poetki

Meg, proponuję żelazko z duszą <img>

[Irena]

No, proszę...ileż to można o koszuli...koszuli żony poetki. Fajne!!!

[Sosna]

To pozwolę sobie przypomnieć :) w kontekście Megowych rozważan

Husarz poszukiwany

Każdy Fazet z Żelazkiem ma duszę,
więc stos koszul, co dla mnie katusze.
Rzucę chętnie na szalę.
Zważę, zmierzę i dalej...
Męża z duszą zatulę. Za-duszę.


Stanę za nim, przytulę policzek,
tam gdzie skrzydła ma dwa. I o świcie
polecimy z żelazkiem
nad jedwabnym obrazkiem.
Przez rękawy. Kołnierzyk. Przez życie.

* Fazet z Żelazkiem: czytaj facet z żelaza :)

[megi]

Koszule poprasowane żelazkiem z duszą (znaczy z uczuciem),
w kuchni też sytuacja pod kontrolą, rozumu nie straciłam... <img>
ale wiersza ni ma <img>

Za to Wy widać nie traciliście czasu, kilka fajnych wariacji i nawet haiku :ukłon:

pozdrawiam wszystkich