nie zatracić...
Moderator: Tomasz Kowalczyk
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
los przekorny traci drogę nieustannie
snem wskazówek czas mierzony traci przeszłość
rzeczywistość wciąż odległa jest od pragnień
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
chociaż ślemy w niebo myśli rozgwieżdżone
wydobywasz z kaskad uczuć inne piękno
dobrym słowem gdy bez siebie nasze dłonie
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
wyobraźni jednak nie brak inspiracji
obdarzając lato chłodem zimę w ciepło
otulamy by znów żaru nie zatracić
los przekorny traci drogę nieustannie
snem wskazówek czas mierzony traci przeszłość
rzeczywistość wciąż odległa jest od pragnień
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
chociaż ślemy w niebo myśli rozgwieżdżone
wydobywasz z kaskad uczuć inne piękno
dobrym słowem gdy bez siebie nasze dłonie
jeszcze ciągle nam do siebie tak daleko
wyobraźni jednak nie brak inspiracji
obdarzając lato chłodem zimę w ciepło
otulamy by znów żaru nie zatracić
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Colett, łącznie zmieniany 1 raz.
Zaskocz mnie, zaintryguj, zainspiruj
a wtedy - kto wie - może powiem Ci kim jestem...
a wtedy - kto wie - może powiem Ci kim jestem...