Jesienin Siergiej "Nad jeziorem zorza..."
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Выткался на озере...
Выткался на озере алый свет зари.
На бору со звонами плачут глухари.
Плачет где-то иволга, схоронясь в дупло.
Только мне не плачется — на душе светло.
Знаю, выйдешь к вечеру за кольцо дорог,
Сядем в копны свежие под соседний стог.
Зацелую допьяна, изомну, как цвет,
Хмельному от радости пересуду нет.
Ты сама под ласками сбросишь шелк фаты,
Унесу я пьяную до утра в кусты.
И пускай со звонами плачут глухари.
Есть тоска веселая в алостях зари.
1910
Nad jeziorem zorza...
Nad jeziorem zorza w świetlistej purpurze.
A do wtóru dzwonom płacze w lesie głuszec.
Gdzieś tam wilga kwili, schroniwszy się w dziupli.
Tylko ja nie płaczę, bom dzisiaj nie smutny.
Wiem, wyjdziesz pod wieczór do mnie tu, na drogę,
Usiądziemy w kopach pod sąsiada stogiem.
Zacałuję do cna, zmiętoszę jak kwiatek,
Odurzony szczęściem nie boi się plotek.
Pod wpływem mych pieszczot welon zrzucisz sama,
Zatrzymam pijaną w zaroślach do rana.
Niech do wtóru dzwonom płacze sobie głuszec.
Jest radosny smutek w świetlistej purpurze.
1910
Выткался на озере алый свет зари.
На бору со звонами плачут глухари.
Плачет где-то иволга, схоронясь в дупло.
Только мне не плачется — на душе светло.
Знаю, выйдешь к вечеру за кольцо дорог,
Сядем в копны свежие под соседний стог.
Зацелую допьяна, изомну, как цвет,
Хмельному от радости пересуду нет.
Ты сама под ласками сбросишь шелк фаты,
Унесу я пьяную до утра в кусты.
И пускай со звонами плачут глухари.
Есть тоска веселая в алостях зари.
1910
Nad jeziorem zorza...
Nad jeziorem zorza w świetlistej purpurze.
A do wtóru dzwonom płacze w lesie głuszec.
Gdzieś tam wilga kwili, schroniwszy się w dziupli.
Tylko ja nie płaczę, bom dzisiaj nie smutny.
Wiem, wyjdziesz pod wieczór do mnie tu, na drogę,
Usiądziemy w kopach pod sąsiada stogiem.
Zacałuję do cna, zmiętoszę jak kwiatek,
Odurzony szczęściem nie boi się plotek.
Pod wpływem mych pieszczot welon zrzucisz sama,
Zatrzymam pijaną w zaroślach do rana.
Niech do wtóru dzwonom płacze sobie głuszec.
Jest radosny smutek w świetlistej purpurze.
1910
Ostatnio zmieniony czw 09 lut, 2012 przez Liliana, łącznie zmieniany 1 raz.
wiem, że nic nie wiem, ale staram się dowiedzieć,
-
Jan Stanisław Kiczor
- Administrator
- Posty: 15130
- Rejestracja: wt 27 sty, 2009
- Lokalizacja: Warszawa
- Kontakt:
Bardzo pięknie przetłumaczony z wierną linią melodyczną oryginału. Zresztą już się powtarzać muszę, bo nowych komplementów nijak nie wymyślę.
Z ciekawości tylko, bo nic to w rzeczy nie zmienia: "pod sąsiada stogiem", czy "pod sąsiednim" stogiem (w sensie "tuż obok nas")?
:kwiat: <img>
Z ciekawości tylko, bo nic to w rzeczy nie zmienia: "pod sąsiada stogiem", czy "pod sąsiednim" stogiem (w sensie "tuż obok nas")?
:kwiat: <img>
Imperare sibi maximum imperium est
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/
„Dobry wiersz zdarza się rzadziej / niż zdechły borsuk na drodze (…)” /Nils Hav/
Siergieju i Liliano! Po kwiatku dla każdego :kwiat:
"Dwóch dobrych ludzi nigdy nie będzie wrogami,
dwóch głupich nigdy nie będzie przyjaciółmi"
(przysłowie kirgiskie)
dwóch głupich nigdy nie będzie przyjaciółmi"
(przysłowie kirgiskie)
ja tylko poklaszczę <img> szkoda że dzisiaj już takie pisanie nie w modzie <img>
Miłość - to wariactwo. Lecz tylko idioci nie wariują.
Выткался на озере алый свет зари...
Выткался на озере алый свет зари.
На бору со звонами плачут глухари.
Плачет где-то иволга, схоронясь в дупло.
Только мне не плачется — на душе светло.
Знаю, выйдешь к вечеру за кольцо дорог,
Сядем в копны свежие под соседний стог.
Зацелую допьяна, изомну, как цвет,
Хмельному от радости пересуду нет.
Ты сама под ласками сбросишь шелк фаты,
Унесу я пьяную до утра в кусты.
И пускай со звонами плачут глухари.
Есть тоска веселая в алостях зари.
1910
chciałam zastąpić te znaki zapytania oryginałem, ale chyba dałam na edytuj nie tam, gdzie trzeba i wkleiło sie tu :-)
Выткался на озере алый свет зари.
На бору со звонами плачут глухари.
Плачет где-то иволга, схоронясь в дупло.
Только мне не плачется — на душе светло.
Знаю, выйдешь к вечеру за кольцо дорог,
Сядем в копны свежие под соседний стог.
Зацелую допьяна, изомну, как цвет,
Хмельному от радости пересуду нет.
Ты сама под ласками сбросишь шелк фаты,
Унесу я пьяную до утра в кусты.
И пускай со звонами плачут глухари.
Есть тоска веселая в алостях зари.
1910
chciałam zastąpić te znaki zapytania oryginałem, ale chyba dałam na edytuj nie tam, gdzie trzeba i wkleiło sie tu :-)
Ostatnio zmieniony czw 09 lut, 2012 przez Liliana, łącznie zmieniany 1 raz.
wiem, że nic nie wiem, ale staram się dowiedzieć,