Dla Pana Jana Stanisława Kiczor.Grafomanka.

[Biała mewa]

Mała chmurka po niebie się snuje,
szuka swego domku, ze słońcem wędruje.
Marzeniami żyje, daleko od świata,
choć nie ma niczego, dusza jej bogata.
Czasem ją zobaczysz gdzieś daleko w niebie.
jej landrynkowe serce napisze wiersz do Ciebie.
Gdy będzie Ci smutno, ona wnet przybędzie,
przywędruje z nieba i znajdzie Cię wszędzie,
utuli Twe serce, zaśpiewa miłością poezji
abyś szedł przez życie z dumą i radością.

[Jan Stanisław Kiczor]

Łaskawa Pani.

Radość przepełnia serce moje, że poświęciła Pani mojej skromnej osobie swój czas i talent.

Nieśmiało marzy mi się, aby dla lepszego upamiętnienia, była Pani łaskawa wierszyk ów
błękitnym kordonkiem na jakimś zgrabnym podkładzie wyszyć.

Tożbym sobie na blejtramie rozciągnął, fiksatywą zabezpieczył i w godnym miejscu obwiesił. Jakby co to adresem służę.


:prezent: :prezent: :prezent:

[Biała mewa]

Pięknie! Cała jestem w skowronkach! A co do adresu to pomyśle.... może na nauki mnie Panie weźmiesz? Buziam śmietankowo.