Ziemia Erato

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
semiramida
Posty: 566
Rejestracja: sob 05 maja, 2012

Post autor: semiramida »

ZIEMIA ERATO

jest wciąż jedna ta sama odpowiedź
na wielkie oczekiwanie które nie potrafi przemówić
odpowiedź jak polny kwiat wsunięty w poranioną dłoń
odpowiedź dla ciała które nie zna jeszcze najstarszego z tańców
to cisza kamienia na którym siedzimy zapatrzeni w księżycowe archipelagi
cudowny szept meduz tańczących w kabarecie fal
twoja dłoń szukająca we mnie pierwotnych rytmów
tak kobiety uderzały w białe bębny brzuchów i wołały - chodź

zbliżają się do nas dzikie zwierzęta
prężą jedwabne grzbiety i mruczą jak gniewne sirocco
czekają na twój rozkaz będą nas niosły daleko
przez uśpioną pustynię wzdychającą złotymi wargami

wołam cię słowami jak jaszczurki niebieskie
biegną po strumieniach chmurach i skałach
słońce tęskni za burzą piorun za milczeniem
jest jedno słowo którego nie śmiem wymówić
mój dom wyrasta tam gdzie twoja czułość
moje łoże na łące pobłogosławionej twoimi stopami
moje odbicie w jeziorze którego wody lśnią dotknięte
twoimi szatami - liśćmi nenufarów

ZIEMIA ERATO (2)

Jesteśmy jak dzieci, które pytają,
nie rozumiejąc odpowiedzi.
Jesteśmy jak przodkowie, którzy
uczyli się, każdy z osobna, tajemnic owocowania.
Jesteśmy jak dzieci obdarowane miłością i miodem.
Jesteśmy jak nasi przodkowie uśpieni w ukwieconych jaskiniach.

A teraz bądźmy znów sobą, powtórz wszystkie słowa.

Przyszedłeś. Garścią róż ugasiłeś ogień,
teraz w ciemnościach nasze głosy szukają
okien kamiennego zamku. Chcemy wolności.
Zmęczeni upadamy podobni martwym nietoperzom.

Stopy toną w blasku purpurowych lamp oliwnych,
zamknij mnie przed światem, nie chcę więcej
oglądać słońca ani gwiazd. Chcę żebyś mi mówił
o słońcu i gwiazdach. Każdego dnia podawaj usta
pełne wspomnień o nich.