Przydrożne figurki
Moderator: Tomasz Kowalczyk
Wiersz jest jak świątynia,
najbardziej lubię te najmniejsze,
stojące przy drodze figurki,
przypominają, że poezja jest wszędzie.
najbardziej lubię te najmniejsze,
stojące przy drodze figurki,
przypominają, że poezja jest wszędzie.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariusz, łącznie zmieniany 1 raz.
każdy komentarz uczy
kurcze, liczyłam na szkic z Bieszczadów, może z Beskidu typu..może takiego jak niżej
Przydrożne figurki
przysiadły na zboczach gdzie strzeliste świerki
splatały gałęzie z białymi brzozami
tam srebrzył się w cieniu źródła potok krzepki
składając cerkiewkom hołdy szelestami
przysiadły cichutko by nie spłoszyć koni
które gdzieś wysoko w chmurach jeszcze rżą
jesień po Beskidzie szkarłatem się płoni
błądzi życie ścieżką, a figurki śpią
dziękuję za wenę
Ewa
Przydrożne figurki
przysiadły na zboczach gdzie strzeliste świerki
splatały gałęzie z białymi brzozami
tam srebrzył się w cieniu źródła potok krzepki
składając cerkiewkom hołdy szelestami
przysiadły cichutko by nie spłoszyć koni
które gdzieś wysoko w chmurach jeszcze rżą
jesień po Beskidzie szkarłatem się płoni
błądzi życie ścieżką, a figurki śpią
dziękuję za wenę
Ewa
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Colett, łącznie zmieniany 1 raz.
Zaskocz mnie, zaintryguj, zainspiruj
a wtedy - kto wie - może powiem Ci kim jestem...
a wtedy - kto wie - może powiem Ci kim jestem...
- Mariola Kruszewska
- Posty: 12383
- Rejestracja: czw 24 lip, 2008
- Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki
CHRYSTUS BIESZCZADZKI
Tarninowe ciernie
na skroni.
Białobrzoze ręce,
a w dłoni
kij sękaty,
przyjaciel wędrowca.
Wyruszyłeś na szlak
ze stajenki.
Zatrzymałeś wśród
pagórków Łopienki,
Chrystusie Bieszczadzki.
Trudna droga
Cię czeka,
lecz wciąż idziesz
szukając człowieka
co się zgubił.
Tarninowe ciernie
na skroni.
Białobrzoze ręce,
a w dłoni
kij sękaty,
przyjaciel wędrowca.
Wyruszyłeś na szlak
ze stajenki.
Zatrzymałeś wśród
pagórków Łopienki,
Chrystusie Bieszczadzki.
Trudna droga
Cię czeka,
lecz wciąż idziesz
szukając człowieka
co się zgubił.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariola Kruszewska, łącznie zmieniany 1 raz.
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
-
- Posty: 2823
- Rejestracja: śr 17 wrz, 2008
- Kontakt:
Kocham przydrożne kapliczki, osamotnione figurki i te w polu i w lesie. Jednak najbardziej utkwiły mi w pamięci różnego rodzaju krzyże z Drogi Śmierci w Grecji. Jest to b. trudny odcinek trasy, liczący zaledwie 20 km. Jadąc nią, trzeba uważać, żeby nie runąć w przepaść, a nogę trzeba ciągle trzymać na hamulcu. Przerażający widok, wraki spalonych samochodów i krzyż przy krzyżu upamiętniający ofiary wypadków. O mały włos, a nie stałby tam i mój krzyż.
Drugie niesamowite wrażenie wywarł na mnie obraz przedstawiający Maryję namalowany w czarnej tonacji. W nocy wracałam ze znajomymi samochodem do domu przez las, ponieważ była to najkrótsza trasa, przynajmniej tak nam się wtedy zdawało. Pech tak chciał, że wpadliśmy w wyrwę i nie mogliśmy ruszyć z miejsca. Co ciekawe, światło reflektorów padało na obraz przybity do drzewa, które było znacznie oddalone od leśnej drogi. Wszyscy poczuli się nieswojo....
Pozdrawiam
Jola
Drugie niesamowite wrażenie wywarł na mnie obraz przedstawiający Maryję namalowany w czarnej tonacji. W nocy wracałam ze znajomymi samochodem do domu przez las, ponieważ była to najkrótsza trasa, przynajmniej tak nam się wtedy zdawało. Pech tak chciał, że wpadliśmy w wyrwę i nie mogliśmy ruszyć z miejsca. Co ciekawe, światło reflektorów padało na obraz przybity do drzewa, które było znacznie oddalone od leśnej drogi. Wszyscy poczuli się nieswojo....
Pozdrawiam
Jola
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Jolanta Kowalczyk, łącznie zmieniany 1 raz.
Jeżeli Mariusz opublikował myśl, Panie Mariola i Ewa, zamieściły po wierszu z krwi i kości. Przeto uprasza się o powtórzenie zabiegu publikacji tychże utworów na stosownych forach ogrodniczych.
Pozdrawiam
Tomek
Pozdrawiam
Tomek
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Tomasz Kowalczyk, łącznie zmieniany 1 raz.
Czasem dwa, trzy słowa potrafią wywołać lawinę myśli, zauroczyć tak, że reszta jest nieważna... Myśl nie zaczyna się od drugiego wersu..
Dziękuję za zamyślenie.
Pozdrawiam
Dziękuję za zamyślenie.
Pozdrawiam
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariusz, łącznie zmieniany 1 raz.
każdy komentarz uczy
- Mariola Kruszewska
- Posty: 12383
- Rejestracja: czw 24 lip, 2008
- Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki
Pani Mariola, Panie Tomku, zacytowała wiersz spod figurki Chrystusa w cerkwi w Łopience. Nie jest więc moim. Nie wkleję go też do Wierszy mistrzów, bo stanowi reminiscencję tego, co zapisał Mariusz. (nie wiem, jak z Panią Ewą)
<img>
<img>
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariola Kruszewska, łącznie zmieniany 1 raz.
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Pani Ewa zastosowała się do życzeń..i zamieściła w nowj rabatce stosowną adnotację
dziękuję
dziękuję
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Colett, łącznie zmieniany 1 raz.
Zaskocz mnie, zaintryguj, zainspiruj
a wtedy - kto wie - może powiem Ci kim jestem...
a wtedy - kto wie - może powiem Ci kim jestem...
- Mariola Kruszewska
- Posty: 12383
- Rejestracja: czw 24 lip, 2008
- Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki
Leszku, jejej... Robię wszystko, myślę, że każdy z nas robi wszystko, by każdy się tu czuł, jak u siebie, by myslał o Ogrodzie jak o swoim miejscu, przychodził tu z przyjemnością, pisał i czytał, i pisał, i czytał, i. OGRÓD JEST TAKŻE TWÓJ.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariola Kruszewska, łącznie zmieniany 1 raz.
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
[quote=""emde""]Robię wszystko, myślę, że każdy z nas robi wszystko, by każdy się tu czuł, jak u siebie, by myslał o Ogrodzie jak o swoim miejscu, przychodził tu z przyjemnością, pisał i czytał, i pisał, i czytał, i. OGRÓD JEST TAKŻE TWÓJ.[/quote][quote=""Abi""]upiększmy drewnianego Chrystusa
słowami
a dokonamy
czegoś wielkiego
więc do dzieła
poeci [/quote]
Wiele jest figurek w "ogrodzie". W tym czasie, dbajmy o nie szczególnie...
słowami
a dokonamy
czegoś wielkiego
więc do dzieła
poeci [/quote]
Wiele jest figurek w "ogrodzie". W tym czasie, dbajmy o nie szczególnie...
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariusz, łącznie zmieniany 1 raz.
każdy komentarz uczy
[quote=""Mariusz""]Wiersz jest jak świątynia,
najbardziej lubię te najmniejsze,
stojące przy drodze figurki,
przypominają, że poezja jest wszędzie.[/quote]pogrubione słowo zastąpiłabym przez 'niepozorne'
a myśl odzwierciedla i moje upodobania, lubię wiersze bez barokowych złoconych ozdób, które jakimś szczegółem przykuwają uwagę i pamięć na dłużej.
najbardziej lubię te najmniejsze,
stojące przy drodze figurki,
przypominają, że poezja jest wszędzie.[/quote]pogrubione słowo zastąpiłabym przez 'niepozorne'
a myśl odzwierciedla i moje upodobania, lubię wiersze bez barokowych złoconych ozdób, które jakimś szczegółem przykuwają uwagę i pamięć na dłużej.
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez megi, łącznie zmieniany 1 raz.
DOBREGO 2018
Myślałem megi nad Twoją propozycją, ale jadnak trochę mi zazgrzytało, chociaż słowo również "odpowiednie". Dziękuję serdecznie za chwilę z moimi myślami. :kwiat:
Ostatnio zmieniony czw 01 sty, 1970 przez Mariusz, łącznie zmieniany 1 raz.
każdy komentarz uczy