Niepewność

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
dEn
Posty: 221
Rejestracja: pt 24 paź, 2014
Lokalizacja: Ostróda
Kontakt:

Post autor: dEn »

Zmęczona liczeniem oddechów
wypłynęła w rejs do wieczności.
Ktoś wyjął baterie z życia
i zakopał nadgorliwość w piasku.

Wykipiało mleko,
zasyczał zdławiony palnik.
Oddech wiatru pieszcząc firany,
omiótł ją nową kreacją.

Nie spojrzała jak ja w słońce
które tak boli.
Odwróciła się na pięcie
wypuszczając z dłoni,

niepewność,

Ta między swoimi stronami
zamknęła zdjęcie
na którym pozostała
ubrana w zasłony.
Maria
Posty: 7795
Rejestracja: ndz 05 wrz, 2010

Post autor: Maria »

dEn pisze:Odwróciła się na pięcie
wypuszczając z dłoni,

niepewność,

Ta między swoimi stronami
zamknęła zdjęcie
na którym pozostała
ubrana w zasłony.
Widzę brak konsekwencji w stosowaniu interpunkcji / po przecinku nowa strofa dużą = ?? Chyba tam powinna być kropka.
Do tego w tej strofce postawiłam jeszcze kilka = po Ta i po zdjęcie.
Awatar użytkownika
biedronka basia
Posty: 2459
Rejestracja: śr 13 lip, 2011
Lokalizacja: Niemcy

Post autor: biedronka basia »

Danielu :-D

Ponizszy fragment czytalam wyobrazajac sobie smierc kobiety. Zmienilam interpunkcje.
dEn pisze:Zmęczona liczeniem oddechów
wypłynęła w rejs do wieczności.
Ktoś wyjął baterie z życia
i zakopał nadgorliwość w piasku.

Wykipiało mleko;
zasyczał zdławiony palnik.
Oddech wiatru pieszcząc firany
omiótł ją nową kreacją.

Nie spojrzała, jak ja, w słońce,
które (tak)(teraz?) boli.
"Odwróciła się na pięcie"
natychmiast ozywia w mojej wyobrazni zmarłą.

Czy ja czegos nie rozumiem. Moze nie potrafie isc Twoim tokiem wyobrazni?

W moim rozumieniu, gdyby pominac odwrocenie sie na piecie i kontynuowac z uwzglednieniem drobnych zmian i interpunkcji, powstalby ciekwy obraz/opis odejscia.

kontynuuje:

Wypuściła z dłoni niepewność.
Ta (z kolei) zamknęła pomiędzy
kart(k)ami jej zdjęcie, na którym
pozostanie ubrana w zasłony.


Popracuj. Zmien.
W mojej pamieci ten obraz pozostanie.

:rozyczka:
Basia - biedronka
konrad.voglert
Posty: 12
Rejestracja: wt 13 paź, 2015

Post autor: konrad.voglert »

Nie znam się na poezji, lecz na tekstach literackich prozą pisanych. Ale moim zdaniem to bardzo ładny wiersz, dojrzały niczym owoc z letniej jabłoni. Gratuluję! Jest w utworze coś, co zmusza do refleksji, pokaz piękna wynikającego ze słowa. Ładnie! Tyle tylko mogę rzec z głębi bijącego serca.
Ostatnio zmieniony ndz 18 paź, 2015 przez konrad.voglert, łącznie zmieniany 1 raz.
Zajmuję się zabijaniem nudy, tworzeniem zdań z wyrazów; i tak raz za razem, przez krew, pot oraz łzy, aż powstanie tekst, a potem wszystko od początku, bo nuda ciągle się odradza.
filipwoj
Posty: 3
Rejestracja: pt 08 lip, 2016

Post autor: filipwoj »

Może i nie jest tak jak powinno ze strony techniki ale jestem zachwycony. Te słowa to przesłanie naprawdę jest piękne,szczere i zachęca do przemyśleń.