Comploratio

[Latima]

Młodzieniec przymierza karabin,
jak zapala się papierosa na dowód
dojrzałości. Krztusi się, bo rozumie, że spóźniony ruch
wpełznie do płuc i rozsadzi, znacząc drogę
kilkoma czerwonymi kroplami.
Jeszcze nie wie, kiedy to nastąpi, na razie
rysuje patykiem mapy i określa miejsca.

Jego strach przybiera podwójny wymiar,
gdy myśli,
że ona czeka i nie wyraża zgody,
ponieważ wszędzie widzi wieńce
dla odznaczonych.

Zmowa milczenia jest usprawiedliwiona.
Virtus nie uznaje ucieczek ani wątpliwości,
dlatego wybrała złoty kolor
wstęg, guzików i orderów.

Młody człowiek jednak zadecydował
w przeczuciu chwili,
która może przemienić się w rozkaz,
a on chciałby czuć się dorosły bez względu

na lament.