graj Basziro

[Ewa Kłobuch]

graj

nawet jeśli palce
nie trafiają już w dźwięki a bomby
wybuchają częściej niż brawa

oktawa po oktawie pośród salw
z nieruchomych ust otwartych
jak do śpiewu

aż po zmierzch
purpurowy i ciężki od znaczeń
dla jeszcze jednej łuny na horyzoncie

tam gdzie brzmienia mimochodem
przenikają przez wymiary
i mury burzonych świątyń

śpi Bóg

[Lidia]

[Pan M]

Bardzo się cieszę, ze zdecydowałaś się opublikować ten wiersz. Świetna robota

[perełka]

bardzo

[Mariola Kruszewska]

Udało Ci się uniknąć patosu. Dobry wiersz.

ciężki od znaczeń

Tu poszukałabym zamiennika, bo zbyt oklepane.

[Ewa Kłobuch]

Lidio, Panie M, perełko - pięknie dziękuję:)

Mariolu - pomyślimy. Dziękuję:)

[Liliana]

Ewo,
świetny wiersz!

[maybe]

Pięknie

[Ewa Kłobuch]

Liliano, maybe - dziękuję:)

[puszczyk]

Nie mogę sobie przypomnieć...
To chyba u Kapuścińskiego było.
W tomie reportaży "Kirgiz schodzi z konia".
Tam był taki o Gruzji.Wtręty ichniej poezji i sławnych toastów gruzińskich.
Wiesz, jak lubię Twoje pisanie. Czasami zarzucam Ci, że stajesz się przewidywalna i bez inwencji.
Ten wiersz cofa te wszystkie zarzuty.
Wykąp się, wyjdź na zewnątrz (ch.j z tym, że zimno), przeczytaj to głośno i zamarznij.

[Ewa Kłobuch]

Dziękuję, puszczyku

[Wiesława Ptaszyk]

Piękny wiersz

Pozdrawiam

[Ewa Kłobuch]

Dziękuję, Wiesławo:)

[Irena]

Takie wiersze się pamięta

[Bożena]

wyśmienity- zostaje na dłużej- pozdrawiam