W nieznane

[Michał Gajda - ku pamięci]

W długiej litanii zimowych wieczorów,
na młyńskich kołach wirujących planet,
cicho przepływa strugą rozgwieżdżoną;
żywą i martwą - wieczysty horoskop.
Iskrzy się niebo gęsto zapisane
- lecz nie odczytasz, dla nas za wysoko.


Zastyga rzeka zamarzniętej drogi,
po niej się ślizga odbicie księżyca.
Odchodzi luty – miesiąc odwrócony
twarzą do chłodów idących z Północy.
Patrzysz w poświatę i w myślach odliczasz
czas, który wolno przez pola się toczy.

[perełka]

[megi]

[Leon Gutner]

Tak ...właśnie tak !

[Hanna L.]

Pięknie. Dziękuję.

[maybe]

[Wiesława Ptaszyk]

Pięknie

[Tomasz Kowalczyk]

[abandon]

[cortessa]

Dobrze, że jesteś, Michale...