mitochondrialna Ewa nie spoglądała w przeszłość

[Wiesława Ptaszyk]

Pamiętam ten wiersz. Wróciłam do niego z przyjemnością.

Pozdrawiam i życzę dobrego Nowego Roku

[Tomasz Kowalczyk]

Maybe, Wiesiu - dziękuję za Waszą życzliwość.

Pozdrawiam

[megi]

Wobec wizji Ewy w wierszu opowieść o żebrze Adama stanowi tylko mało istotny incydent w dziejach.
I mnie spodobało się zakończenie. Oby!

[Tomasz Kowalczyk]

Kobieta... jest zawsze tą jedyną. Dziękuję, Megi,

Pozdrawiam

[Hanna L.]

Z przyjemnością przeczytałam znowu Twój wiersz.
Nie sądzę, aby w gestii Ewy była poprawa genotypu. Czasami mimo starań matki czy rodziców pojawia się Kain.
Pozdrawiam

[Tomasz Kowalczyk]

Być może kobieta powinna dokonywać staranniejszego wyboru..
Dziękuję, Haniu.

Pozdrawiam

[Mariusz]

Wielu mężczyzn podpisałoby się pod tym wierszem. Ja również Ciekawy jednak jestem spojrzenia na drugą stronę medalu Jak zawsze z przyjemnością i zastanowieniem. Pozdrawiam serdecznie

[Małgorzata]

Piękna liryka, oszczędna i i skłaniająca do przemyśleń

[Tomasz Kowalczyk]

Małgorzato, Mariuszu - pięknie dziękuję w imieniu mitochondrialnej Ewy.