Fortuna

[Jesienny syn]

Wśród krzyżujących się ciemnych korytarzy,
po których nieraz przechadza się samotność,
unosi się głos dziwny; bezcielesny.

Może ogrzać strudzone serce pielgrzyma
promieniem gorącym jak słońce w południe,
albo blask domowego ogniska.

Potrafi też zatruć duszę ciemnością,
zrodzoną przed laty wśród trwożących godzin
oślepionej i osieroconej nocy.

Pragnie pośród dni wypełnionych milczeniem,
odnaleźć srebrzyste promienie nadziei
i zagubione dziecko kochających gwiazd.

[Tomasz Kowalczyk]

promieniem gorącym jak słońce w południe,
albo blask domowego ogniska.

Zaznaczone porównania są oczywistym skojarzeniem. Przydałoby się wyrażenie bardziej oryginalne.
To nie jedyne mało ciekawe wyrażenia.

strudzone serce pielgrzyma

zatruć duszę ciemnością,

srebrzyste promienie nadziei

Powyżej kilka z nich.
Stosujesz średnik w charakterze przecinka.Średnik ma zupełnie inną rolę do spełnienia.

Pozdrawiam

[Jesienny syn]

Bardzo dziękuję za odpowiedź Tomasz Kowalczyk. Rozumiem, o co chodzi z banałami. Ale czy średniki nie powinny być umieszczane pośrodku wersów? Bo u mnie są zazwyczaj na końcu, chyba, że mam połączyć wszystkie strofy w jednolity tekst?

I czy ta wersja jest mniej banalna?

Wśród krzyżujących się ciemnych korytarzy,
po których nieraz przechadza się samotność,
unosi się głos dziwny; bezcielesny.

Może rozjaśnić strudzoną pieśń wędrowca,
spojrzeniem gorącym niby wrząca krew
lub blask rubinu umarłej miłości.

Potrafi zatruć duszę czarną strzałą,
zrodzoną przed laty wśród trwożących godzin
oślepionej i osieroconej nocy.


Pragnie pośród dni wypełnionych milczeniem,
znaleźć promienie gasnącej nadziei
i zagubione dziecko kochających gwiazd.

13 stycznia 2018 roku

[Tomasz Kowalczyk]

Szybko poprawiłeś. Może powinieneś zastanowić się nieco dłużej nad spornymi frazami, "przespać" się z tekstem.
Proponuję przeczytać definicję średnika, nawet w Wikipedii.

[Jesienny syn]

Owszem szybko. Ponieważ gdy wracam nawet po 2 dniach to każdy tekst wydaje mi się płytki, i mam ochotę napisać go w całkiem innej postaci, i na zupełnie inny temat, a zatem de facto nowy wiersz. I według mnie tym razem metafory nie są już banalne. Bo np. Pieśń strudzonego wędrówca by taka była? Ale strudzona pieśń wędrowca oznacza jednak coś innego.

Niestety, zawsze piszę banalnie, więc zawsze moja subiektywna opinia będzie zawsze błędna i spróbuję poprawić jeszcze raz, całkiem od nowa - cały tekst

[Mariusz]

Zdarza się czasem, że drobne poprawki, wnoszą wiele do wiersza(zgodnie z intencją autora). Jestem jednak zdania, że pisanie nowego wiersza z uwzględnieniem opinii o poprzednim, przynosi lepszy skutek. Pozdrawiam serdecznie.

P.S. Na początek, zadbaj o szacunek dla czytelnika, nie popełniając błędów literowych itp. później pomyśl o inwersjach, wielkich literach, interpunkcji... bo z wersyfikacją chyba nie będzie problemu

[megi]

Wśród krzyżających się

literówka?

gdy wracam nawet po 2 dniach to każdy tekst wydaje mi się płytki

i to jest znak, że trzeba nad nim jeszcze popracować, a nie publikować.

[Jesienny syn]

Mariusz, dziękuję za opinię, właśnie tak będę od teraz pisał: litery, inwersje, duże litery, interpunkcja, a dopiero na końcu metafory jeśli czas pozwoli.

Ale czy porzucanie tekstów nie jest drogą na skróty? Bo co komu po tekstach, jeśli wciąż pisze nowe, a nie zwraca uwagi na stare?

Maybe: Tak, oczywiście, to literówka już poprawiam.

Faktycznie, może to i jest znak. W takim razie znikam, dopóki nie wrócę z czymś, co nie wyda mi się płytkie (ale to może potrwać dość długo, ponieważ wszystkie moje teksty wydają mi się płytkie).

Pozdrawiam