Żałobna słodycz

[Małgorzata]

To jeszcze nie mój czas i nie moje miejsce,
choć kołysze mną noc, mruczy do snu wierszem:
Miałaś odejść, a trwasz, przeciekasz przez palce,

przez dźwięk, ciepły oddech i bezpłodne serce,
przez wymarłe oczy, zwijające przestrzeń.
Tak, to nie jest twój czas i nie twoje miejsce.

Na mojej tęsknocie tańczą baletnice
gną się jak topole na styczniowym wietrze
Miałam odejść, a trwam, przeciekam przez palce.

Zaśnieżoną drogą wiodą dwa księżyce.
skaczą po kałużach, tną cienie jak ostrze,
ale to nie mój czas i nie moje miejsce,

Czołgam się do świtu przez białe ulice,
jestem i nie jestem ,marszczy się twarz w lustrze.
Miałam odejść, a trwam, przeciekam przez palce.

Cieszyn, Bobrek, Wielkie i Małe Kończyce,
melodia tamtych nazw w pamięci się zatrze,
To jeszcze nie ten czas i nie moje miejsce
Nie odchodzę, trwam, przeciekam przez palce.

[Leon Gutner]

I wszystko jasne bo już dziś po raz drugi wpadam na ten wiersz .
I jak za pierwszym razem napiszę - nie moja to ulubiona forma ale nastroju klimatu i pięknej treści wierszowi nie odmówię ani o gram

Z uszanowaniem L.G.

[perełka]

a ja lubię villanelle tez czasem popełniam, a Twoja bardzo udana

[megi]

Zaczarowały mnie powtórzenia w różnych konfiguracjach, przeczytałam kilka razy i jeszcze mi mało.

[Ewa Kłobuch]

Przejmujący i piękny, Małgorzato.
Gratuluję.

[Małgorzata]

Dziękuję za komentarze. Nie piszę wierszy rymowanych, ale kusiło mnie, aby się zmierzyć z formą villanelli. Może dlatego, że kiedyś urzekł mnie wiersz Barańczaka Płakała w nocy, ale nie jej płacz go zbudził.
Cieszę się, że choć trochę mi się udała.

[Wiesława Ptaszyk]

Refleksyjny, nastrojowy wiersz. Trudna forma (próbowałam się z nią zmierzyć z marnym skutkiem)Tobie Małgosiu się udało

Pozdrawiam serdecznie

[Fred]

Intrygujaco i refleksyjnie.

[Oremus]

Bardzo piękny

[Dorota Chołody]

Jestem pod wrażeniem

_

[Małgorzata]

Wiesiu, cieszę się, że wiersz Ci się spodobał
Fred, Oremus, dmc dziękuję za czytanie i słowa pod tekstem :)

[lilo]

Małgosiu- świetna vilanella!

[Małgorzata]

Lilo, dziękuję za ślad pod tekstem :)

[Ewa Kłobuch]

Wiersz do którego wracam. Nie jestem zwolenniczką powtórzeń,
ale te tutaj jakoś mi nie przeszkadzają. Są jak natrętna myśl,
która ciągle powraca i chyba właśnie o to Ci chodziło.

[Małgorzata]

Bardzo się cieszę, że wracasz. Te powtórzenia to wymóg gatunku - villanelli. Fajnie jest, jeżeli uda się połączyć temat ze sposobem obrazowania i melodią wiersza. Pozdrawian,