*** (dostojna siło) II

[spirytysta]

dostojna siło
która wypełniasz pierś matki
aby ją niemowlę ssało
któraś natchnęła ręce człowiecze
gdy owijały wokół ran bandaże
która zesłałaś na dusze zmartwienia i trudy
by rosły w nas rozum i mięśnie
któraś otwarła przed myślą światy pełne marzeń
rozpiąwszy nad głową rozgwieżdżone cudy
która podniosłaś nasze kości kalekie
byśmy nieśli wota na twoje ołtarze
niniejszym przed nimi składamy te dary
miłosierdzia
nauki
wdzięczności bez korzyści
współczucia bez miary

[Latima]

Zanim napiszę swoją opinię,muszę stwierdzić,że jestem osobą wierzącą, czego dowodem jest cykl Przystanki. Teraz o wierszu. Patos powodowany próba stylizacji biblijnej, niestety, zniechęca współczesnego czytelnika. I obojętnie, co kryje się pod określeniem " dostojna siła" , to taki archaiczny język ( cudy, trudy itp) już nikogo nie przekonuje, to samo dotyczy kalek językowych ( szczeg. 2 ostatnie wersy), czy też inwersji. Te modlitewne teksty aż proszą się o uwspółcześnienie!
Może własnie ze względu na swoją wiarę chciałabym czytać doskonałe litanie czy psalmy bliskie człowiekowi ery podboju kosmosu i internetu. Na takie czekam, pozdrawiam, LA

[spirytysta]

Bardzo dziękuję za lekturę :)

Może własnie ze względu na swoją wiarę chciałabym czytać doskonałe litanie czy psalmy

A są takie? Tak naprawdę to, co piszemy, jest po trosze rezultatem naszych lektur. A jeśli chodzi o literaturę religijną/mistyczną, niestety zatrzymałem się na XIX wieku.