nihil novi sub sole

 Moderator: Tomasz Kowalczyk

ODPOWIEDZ
Pier Dułka
Posty: 1541
Rejestracja: pn 01 gru, 2008

Post autor: Pier Dułka »

Dzwony znowu dzwonią.
Kolejna śmierć człowieka,
a ty struchlałą dłonią
pod żebra mi uciekasz.

Oboje się boimy,
choć razem, jednak strasznie.
Pamiętasz? Zeszłej zimy
myślałem, że mi zgaśniesz.

Szeptałaś mi, że licho
nie bierze tych do pary,
a ono gdzieś na strychu
zajęło się zegarem.

Dzwony znowu dzwonią.
Kolejny dzień odchodzi,
a ty troskliwą dłonią
pod żebrem mi się rodzisz.
Ostatnio zmieniony pn 19 lut, 2018 przez Pier Dułka, łącznie zmieniany 1 raz.
wszystko to nic a nic to właściwie wszystko
spirytysta
Posty: 479
Rejestracja: czw 23 mar, 2017
Kontakt:

Post autor: spirytysta »

Piękny wiersz, szczególnie:
Oboje się boimy,
choć razem jednak strasznie.
Pamiętasz? Zeszłej zimy
myślałem, że mi zgaśniesz.
Tylko tytuł za bardzo wytarty, jak dla mnie.
spirytysta
Posty: 479
Rejestracja: czw 23 mar, 2017
Kontakt:

Post autor: spirytysta »

razem jednak
zastanawiam się jeszcze, czy nie warto dorzucić tu przecinek? Wtedy odbiór jest inny.
Awatar użytkownika
Leon Gutner
Posty: 7856
Rejestracja: czw 15 kwie, 2010
Lokalizacja: Olsztyn
Kontakt:

Post autor: Leon Gutner »

Przed dzwonami w pierszym wersie ostatniej strofy dodałbym bo - dla utrzymania rytmiki .
Poza tym cudnie smutnopięknie .

Z uszanowaniem L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "