Wymykam się czasowi

[Irena]

jeden
drugi
tysiące zbliżają się
ku ziemi w nadziei urodzenia zaspy

ona wita ciepło
cicho umierają w jej objęciach

wzorem innych wyciągam dłoń
na niej konają
wymykam się zegarom
zastygam

[Irena]

DZIWNE

Witaj Irena,

Twój Temat napisany przez Ciebie na: "Forum literackie Ogród Ciszy", został usunięty przez Administratora lub Moderatora.

Twój post:

Temat: "Wmykam się czasowi"

Taką wiadomość dostałam na pocztę
Czy mam przez to rozumieć, że ma mnie tutaj nie być?

[Wiesława Ptaszyk]

Myślę, że chodzi o to, że Twój wiersz wyświetlił się podwójnie.

Przeczytałam z przyjemnością, jeszcze wrócę

[Tomasz Kowalczyk]

I tak się stało, jak napisała Wiesia.

[Pan M]

Przeczytałem z wielką przyjemnością.

[perełka]

cudnie o płatkach sniegu
i ta puenta

[maybe]

Cudny wiersz

[babajaga]

Ireno Twój wiersz doskonale nadawałby się na epitafium dla Jana i nie tylko dla niego
niby piszesz o płatkach śniegu, a można utożsamić się z człowiekiem o narodzinach i o odchodzeniu
świetny wiersz

[Irena]

Dziękuję wszystkim za czas u mnie