Ecce Homo

[Hanna L.]

Jeśli jeszcze trochę pożyję,
będę dobry jak chleb- obiecał.
Potem ręce cudownie uzdrawiały z samotności i porzucenia.

Ramię w ramię z Nim chodził
między opuchniętymi a ostatnim tchnieniem.

Teraz już wie. Ecce homo.
Wygląda dokładnie tak, jak go namalował.
Tylko koloru oczu nie jest pewien. Tak wiele ich było.

Poprowadzą nad srebrną przepaścią.


*Tytuł nawiązuje do obrazu Alberta Chmielowskiego .

[maybe]

Człowieczeństwo ma wiele twarzy i wiele par oczu. I nie nosi aureoli nad głową. Dobry wiersz i ciekawie komponuje się z obrazem

[Boogie]

Jak zawsze sprawnie w niebanalnym temacie. Ba, na dodatek empatycznie, a to większa sztuka. Serdeczności

[Hanna L.]

Magdo
Dziękuję

maybe
Dziękuję za piękny komentarz.

Boogie
Nie ukrywam, że sprawiłeś mi radość, szczególnie tą wzmianką o empatii.

Serdecznie wszystkich pozdrawiam

[Liliana]

Pięknie, Hanno.

[Hanna L.]

Liliano
Bardzo dziękuję.
Pozdrawiam

[niezapominajka]

Pięknie...

"Tylko koloru oczu nie jest pewien. Tak wiele ich było."


Ostatnia przepaść niestraszna, jeśli jest ktoś, kto jest obok...

[Hanna L.]

niezapominajko
Serdecznie dziękuję.
z pozdrowieniem

[perełka]

tak, tak już Diogenes wiedział, że szukanie człowieka ( wśród tłumów ludzi) wcale nie jest prosta sprawą...
zatrzymał Twój wiersz Haniu na dłuższą chwilę
pozdrawiam serdecznie

[Hanna L.]

perełko
Jak zatrzymał, to się bardzo cieszę.
Pozdrawiam

[Bożena]

Jestem pod wrażeniem- dobry wiersz- pozdrawiam

[Hanna L.]

Bożeno
Bardzo mi miło.
Pozdrawiam

[lilo]

Poruszasz słowem Hanno

[Hanna L.]

lilo
Bardzo dziękuję.
z pozdrowieniem