5 Julii

[Hexe]

Odkąd kupili Julii balkon,
tańczy jak zagra Romeo.
Bolero stało się codziennością,
tylko na palcach,
od bólu,
do krwi.

Wyrazy toną w gardle,
język niczym flet,
rozwija się w gamę
a później obój
i fagot.

Romeo hańbi.
Strach w oczach Julii
wyciska gałki z orbit,
a ona musi
solo...

.

[mysia]

Lepiej od bólu do krwi Rozwija się w gamę Fajnie "i" A może na koniec wyciska z orbit

[Hexe]

Dziękuję Mysiu, zdecydowanie masz rację :)

Pozdrawiam

[perełka]

czytam z zainteresowaniem- po poprawkach ciekawiej
pozdrowionka

[Hexe]

Perełko, mam trochę dziwną zasadę, zaraz po napisaniu tworka, wrzucam na ogródek, wiem że zawsze ktoś się znajdzie i pomoże wyplewić grządkę.

Pozdrawiam serdecznie

[niezapominajka]

Poruszający wiersz

[Tomasz Kowalczyk]

Z Twoich Julii piata wydaje się niedopracowana.

Romeo rozkłada na czynniki
pierwsze, hańbi.
Strach w oczach Julii
kaleczy niczym smyczek
i
wyciska z orbit.

.

Może to zasługa ostatniej strofy, która zamiast zgrabnie kończyć wiersz, wprowadza chaos.

Pozdrawiam

[Hexe]

Perełko, Niezapominajko, Tomku, bardzo dziękuję za komentarze i podpowiedzi - poprawiłam, czy teraz jest lepiej? Hm... się okaże.

Pozdrawiam :)

[maybe]

Twoje Julie nie znikają bez śladu. Poruszają

[Tomasz Kowalczyk]

Twoje Julie nie znikają bez śladu.

Niektóre z nich znajdują się w Antologii.

[maybe]

Niektóre z nich znajdują się w Antologii.
_________________

Tomku, wiem, mam. Myślałam o takich śladach w głębi nas, czytelników :)

[Hexe]

Maybe, Tomku pięknie dziękuje, jest mi miło, że coś tam zostaje - w człowieku i na kartkach książki.
Julia jest realna.

Pozdrawiam

[Hexe]

Madziu, bardzo dramatyczna odsłona - Julia już nie potrafi poruszać się sama.
Komfort zapewnia jej balkonik.

Dziękuję i pozdrawiam