zguba
Moderator: Tomasz Kowalczyk
"zguba"
pogubiłem wszysciutko
przez dziurawe kieszenie
przyjaciele "na zawsze"
na karteczce co zżółkła
głupstwo też mi wypadło
na sznureczku je miałem
jak rękawiczki w przedszkolu
ale chyba się urwał
a najbardziej mi szkoda
papierosów paczuszki
którą kupiłem rano
za ostatni pieniążek
chociaż dawno rzuciłem
to musiałem zapalić
z radości niezmiernej
że przyszłaś tu do mnie...
z igłą i nitką.
pogubiłem wszysciutko
przez dziurawe kieszenie
przyjaciele "na zawsze"
na karteczce co zżółkła
głupstwo też mi wypadło
na sznureczku je miałem
jak rękawiczki w przedszkolu
ale chyba się urwał
a najbardziej mi szkoda
papierosów paczuszki
którą kupiłem rano
za ostatni pieniążek
chociaż dawno rzuciłem
to musiałem zapalić
z radości niezmiernej
że przyszłaś tu do mnie...
z igłą i nitką.
- Mariola Kruszewska
- Posty: 12383
- Rejestracja: czw 24 lip, 2008
- Lokalizacja: Mińsk Mazowiecki
Jaki cel miało użycie tylu zdrobnień? Efektem jest niepoważne traktowanie peela.
Ostatnio zmieniony śr 04 lip, 2018 przez Mariola Kruszewska, łącznie zmieniany 1 raz.
Ojcze nasz, (...) przyjdź królestwo Twoje.
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
Nie uczę, nie mam patentu na rację. emde
- Tomasz Kowalczyk
- Administrator
- Posty: 4449
- Rejestracja: wt 10 cze, 2014
Oremusie,Oremus pisze:W siódmym wersie masz o jedną zgłoskę za dużo, w przedostatnim i ostatnim z kolei o jedną za mało. Poza tym jednym (czyli trzema ) zgrabny biały wiersz
w wierszu białym nie liczymy sylab. To dotyczy wierszy rymowanych, a i to nie wszystkich.
Każdy jest kowalem własnego losu. Nie każdy Kowalczykiem.
Jak to w poezji bywa, jedni liczą, inni nie liczą, natomiast zawsze warto być precyzyjnym w komentowaniu. Może trudno odnosić się do komentarza, ale skoro ma utrwalać nie do końca sprawdzone stereotypy, warto poświęcić czas na ich odkłamanie.
Wiersz biały nie jest wierszem wolnym. Choć może być nienumeryczny, to jednak jego pochodzenie sięga wiersza rymowanego, rytmicznego, numerycznego. Jedyne co je różni, to właśnie rymy albo ich brak w klauzulach.
Najlepszym (dobrze znanym) przykładem, sprzed ponad czterystu lat, jest "Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego:
...
Com dawno tuszył i w głos opowiedał,
Że obelżenia i krzywdy tak znacznej
Cierpieć nie mieli waleczni Grekowie:
Teraz już posły ich u siebie mamy,
...
Klasyczny, biały, policzony jedenastozgłoskowiec.
Co do wiersza w temacie, nie odczytałem zamiarów autora stosującego zdrobnienia, co obrazowi nadaje groteski, ale to już mój problem.
Natomiast co do wersyfikacji wiersza BIAŁEGO, odbieram, że miał to być rytmiczny siedmiozgłoskowiec, z tym że, jak już zauważono, z uwagi na niejednakową ilość zgłosek, trzy wersy są nierytmiczne.
Jako ciekawostkę powiem, że współcześnie wiersze białe nie są na topie, a raczej w klasyfikacji popularności mieszczą się w stanach niskich :)
Wiersz biały nie jest wierszem wolnym. Choć może być nienumeryczny, to jednak jego pochodzenie sięga wiersza rymowanego, rytmicznego, numerycznego. Jedyne co je różni, to właśnie rymy albo ich brak w klauzulach.
Najlepszym (dobrze znanym) przykładem, sprzed ponad czterystu lat, jest "Odprawa posłów greckich" Jana Kochanowskiego:
...
Com dawno tuszył i w głos opowiedał,
Że obelżenia i krzywdy tak znacznej
Cierpieć nie mieli waleczni Grekowie:
Teraz już posły ich u siebie mamy,
...
Klasyczny, biały, policzony jedenastozgłoskowiec.
Co do wiersza w temacie, nie odczytałem zamiarów autora stosującego zdrobnienia, co obrazowi nadaje groteski, ale to już mój problem.
Natomiast co do wersyfikacji wiersza BIAŁEGO, odbieram, że miał to być rytmiczny siedmiozgłoskowiec, z tym że, jak już zauważono, z uwagi na niejednakową ilość zgłosek, trzy wersy są nierytmiczne.
Jako ciekawostkę powiem, że współcześnie wiersze białe nie są na topie, a raczej w klasyfikacji popularności mieszczą się w stanach niskich :)
Piszę, kiedy nie mam nic do powiedzenia.